Γερμανία VS Κίνα

Πολύ ωραίο άρθρο για την ανησυχία που προκαλεί στην Γερμανία η διείσδυση της Κίνας στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη μέσω της Ελλάδας, των Σκοπίων και  της Σερβίας (Balkan Silk Road).  Βλέπε South China Morning Post “Is China using ‘divide and rule’ tactics to gain influence in Europe?”.

Το site ανήκει στην Alibaba, την κινεζική Amazon ας πούμε, και απευθύνεται σε διεθνές ακροατήριο και όχι σε Κινέζους σανοφάγους. Γι’αυτό και η εφημερίδα έχει κάποιο επίπεδο. Τους Κινέζους άλλωστε δεν τους μαθαίνουν αγγλικά. Η εφημερίδα είναι ότι είναι για το Κατάρ το Aljazeera, ότι είναι για την Σαουδική Αραβία η Al Arabiya, ότι είναι το RT για την Ρωσία κλπ.

Εγώ να προσθέσω ότι η είσοδος της Κίνας στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη πολύ καλά κάνει και ανησυχεί την Γερμανία, αφού πρόκειται για την γειτονιά της Γερμανίας, τουλάχιστον όσον αφορά την οικονομική επιρροή. Οι χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης βρίσκονται ανάμεσα στην μεγάλη στρατιωτική ισχύ της Ρωσίας και την μεγάλη οικονομική ισχύ της Γερμανίας.

Χωρίς την παρουσία της Κίνας οι χώρες αυτές θα στρέφονται οικονομικά προς την Γερμανία. Με τις πολύ φτηνές μεταφορές όμως που έχουν δημιουργηθεί μέσω της COSCO και του Πειραιά, και των έργων υποδομών που προωθεί η Κίνα στα Βαλκάνια, πχ σιδηροδρομική γραμμή Ελλάδας-Σκοπίων-Σερβία-Ουγγαρία, τα Κινεζικά προϊόντα θα φτάνουν πολύ γρήγορα και με πολύ χαμηλό κόστος στην Ανατολική και Κεντρική Ευρώπη, και σε αντάλλαγμα η Κίνα θα κάνει στις χώρες αυτές έργα υποδομών (ενέργεια, αυτοκινητόδρομους κλπ), ζητώντας φυσικά πολιτικά ανταλλάγματα. Να προσθέσω ότι τα προιόντα αυτά η COSCO, η μεγαλύτερη ναυτιλιακή εταιρεία της Κίνας, φροντίζει να τα στέλνει στον Πειραιά με Έλληνες εφοπλιστές σε ποσοστό άνω του 60%.

Χάρτης Balkan Silk Road

Βλέπε

“The potential for growth through Chinese infrastructure investments in Central and South-Eastern Europe along the “Balkan Silk Road”

Είναι πολύ σημαντικό να θυμόμαστε ότι ο Α Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε όταν αρπάχτηκαν η Αυστρία και η Σερβία το 1914, με την Γερμανία να υποστηρίζει την Αυστρία και την Ρωσία να υποστηρίζει την Σερβία. Επίσης ο Β Παγκόσμιος Πόλεμος ξεκίνησε λίγο πιο πάνω, στην Πολωνία, όταν ο Χίτλερ και ο Στάλιν το 1939 μοίρασαν την Πολωνία, η οποία ήταν σύμμαχος των Άγγλων και των Γάλλων. Ο Χίτλερ και ο Στάλιν μοίρασαν ολόκληρη σχεδόν την Ανατολική Ευρώπη.

Τώρα στα Βαλκάνια διεισδύει ένας νέος παίκτης, η Κίνα, και αυτό είναι σίγουρα αρνητικό για την Γερμανία, αφού η Σερβία είναι ο βασικός σύμμαχος της Κίνας στα Βαλκάνια, και η Κίνα είναι μεγάλος βιομηχανικός αντίπαλος της Γερμανίας. Για την Ρωσία η διείσδυση της Κίνας στα Βαλκάνια μπορεί να είναι θετική αν η Ρωσία βρίσκεται σε πόλεμο με το ΝΑΤΟ, ή αρνητική αν η Ρωσία τα έχει καλά με την Γερμανία και βρίσκεται σε πόλεμο με την Κίνα.

Η Γερμανία θέλει να βγαίνει στην Μεσόγειο μέσω της Σλοβενίας και της Κροατίας, δύο πρώην κομματιών της Γιουγκοσλαβίας, οι οποίες είναι δύο μικρές δυνάμεις που βρίσκονται ανάμεσα στην Ιταλία και την Σερβία. Η Σλοβενία και η Κροατία έχουν και μεταξύ τους προβλήματα βέβαια λόγων των ΑΟΖ τους. Δεν είναι τυχαίο ότι η Γερμανία ήταν από τις πρώτες χώρες που αναγνώρισαν την Σλοβενία και την Κροατία όταν διαλύθηκε η Γιουγκοσλαβία στα επί μέρους κομμάτια της.

Χάρτης Γιουγκοσλαβία

Υπό κανονικές συνθήκες η Σερβία έχει ανάγκη την Γερμανία, και την εποχή του Τίτο οι Γιουγκοσλάβοι έστελναν χιλιάδες εργάτες στην Δυτική Γερμανία προκειμένου να εισπράττουν “σκληρά” Γερμανικά μάρκα. Αν η Κίνα εισβάλλει μέσω της Ελλάδας στα Βαλκάνια και την Ανατολική Ευρώπη η Σερβία δεν θα έχει ανάγκη την Γερμανία και την Αυστρία. Και αν η Κίνα και η Ρωσία τα έχουν μεταξύ τους καλά, η Σερβία θα μπορεί να εισπράττει χρήματα από την Κίνα και όπλα από την Ρωσία, χωρίς να είναι υποχρεωμένη να ακολουθεί τους πολύ σκληρούς κανόνες διαφάνειας κλπ της ΕΕ.

Η ΕΕ που βλέπει ως μεγάλο αντίπαλο την Ρωσία και όχι την Κίνα, προσπαθεί να συνάψει μία συμμαχία με την Κίνα εναντίον των ΗΠΑ και της Ρωσίας. Βλέπε Reuters “China presses Europe for anti-U.S. alliance on trade”, Ιούλιος 2018

https://www.reuters.com/article/us-usa-trade-china-eu-exclusive/exclusive-china-presses-europe-for-anti-u-s-alliance-on-trade-idUSKBN1JT1KT

CNBC “China looks to get Cozy with EU in Annual Talks as Trump Tariffs bite”, Ιούλιος 2018

https://www.cnbc.com/2018/07/15/reuters-america-china-looks-to-get-cozy-with-eu-in-annual-talks-as-trump-tariffs-bite.html

Γι’ αυτό και όταν ρώτησαν τον Τραμπ αν είναι εχθρός των ΗΠΑ η Ρωσία αυτός είπε ότι εχθρός των ΗΠΑ είναι και η ΕΕ και η Κίνα. Βλέπε Independent “Donald Trump calls the EU 'a foe' ahead of Putin summit”

https://www.independent.co.uk/news/world/europe/trump-calls-eu-foe-putin-summit-european-union-china-russia-a8448421.html

Η Ελλάδα είναι στην μέση όλης αυτής της κατάστασης, και ο ΣΥΡΙΖΑ προσπαθεί να βάλει στην ΔΕΗ τους Κινέζους προκειμένου η Ελλάδα να εξάγει ρεύμα στην Σερβία, αλλά να μεταφέρει και τα προιόντα της Κίνας στην Ανατολική Ευρώπη. Αυτό ενισχύει την κόντρα της Ελλάδας με την Τουρκία, αφού η Τουρκία παρακάμπτεται, και δημιουργεί προβλήματα στην συμμαχία Ελλάδας-Ισραήλ αφού οι ΗΠΑ είναι ο βασικός σύμμαχος των Ισραηλινών και μία σύγκρουση ΗΠΑ-Κίνας θα οδηγήσει και σε εχθρικές σχέσεις Ισραήλ-Κίνας.

Το αν θα μπούνε τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ δεν ξέρω πόσο αλλάζει τα πράγματα γιατί ίσως ενοχληθεί η Ρωσία, και οι ΗΠΑ επιθυμούν καλές σχέσεις με την Ρωσία. Και γι’αυτό και βλέπετε ότι παλιότερα οι ΗΠΑ πίεζαν την Ελλάδα και η Ελλάδα δεν δεχόταν να μπούνε τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ, ενώ τώρα χωρίς οι ΗΠΑ να πιέσουν καθόλου η Ελλάδα άφησε τα Σκόπια να μπούνε, αν όντως μπούνε τελικά.

Και να μπούνε βέβαια τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ θα είναι όπως είναι η Ελλάδα με το Κυπριακό. Τα Σκόπια δεν θα έχουν Ρωσικό ή Κινεζικό στρατό αλλά θα κυριαρχούν παντού θεωρίες συνωμοσίες για τις ΗΠΑ.

Το σίγουρο είναι ότι στα Βαλκάνια ξεκίνησε ο ΑΠΠ (Σερβία VS Αυστρία) και αυτό δείχνει πόσο σημαντική και εύφλεκτη περιοχή είναι τα Βαλκάνια, χωρίς καν να υπάρχει η Κινεζική παρουσία. Γιατί καταλαβαίνετε ότι τον Balkan Silk Road θα πρέπει να ακολουθήσει αργά ή γρήγορα και το Κινεζικό Ναυτικό, και ενώ παλιότερα οι δυτικοί φοβόντουσαν ότι θα κατέβει στην Ανατολική Μεσόγειο το Ρωσικό Ναυτικό από την Μαύρη Θάλασσα, τώρα θα φοβούνται ότι θα έρθει στην Ανατολική Μεσόγειο το Κινεζικό Ναυτικό από την Κόκκινη Θάλασσα,, και ο Κινεζικός Στρατός από το Πακιστάν, το Ιράν, το Ιράκ και την Συρία.

Χάρτης Η Παγίδα του Θουκυδίδη

Εγώ αυτό που έχω να πω είναι ότι στην Ελλάδα είδαμε τους ανθρώπους της Ανατολικής Ευρώπης να κυλιούνται στην λάσπη για έναν ολόκληρο αιώνα,, να τους σκοτώνουν ακόμη και αν απλά τολμούσαν να εκφράσουν την παραμικρή διαφωνία, τους είδαμε να πηγαίνουν οι τουρίστες και να τους πηδάνε τις γυναίκες με αντάλλαγμα ένα μπλουτζίν, τους είδαμε να αποχαιρετούν τις γυναίκες τους και τις κόρες τους που έφευγαν στο εξωτερικό για να γίνουν πόρνες, σε μεγάλο βαθμό τους πηδήξαμε τις γυναίκες και τις κόρες, και παρόλα αυτά δεν βάλαμε μυαλό αν και ήμασταν η μόνη χώρα που χάρις στον Ουίνστον Τσόρτσιλ και τον Τρούμαν σώθηκε. Επομένως τίθεται το ερώτημα αν πρέπει και οι Έλληνες να ζήσουν αυτήν την μεγάλη περιπέτεια για κάποιες δεκαετίες ώστε να διδαχθούν αυτό που διδάχθηκαν οι άνθρωποι της Ανατολικής Ευρώπης.

ΥΓ Η Γερμανία και η Κίνα προσπαθούν να κάνουν τις κολεγιές τους ώστε να έχουν ανοιχτό το ενδεχόμενο να βάλουν στην μέση την Ρωσία αν χρειαστεί, ή μαζί με την Ρωσία να σχηματίσουν έναν άξονα απέναντι στους Αμερικανούς, τους Γάλλους, τους Βρετανούς, τους Ιάπωνες και τους Ινδούς, ανάλογα με το πως θα πάνε τα πράγματα. Άλλωστε η Γερμανία πολύ περισσότερο φοβάται τους Άγγλους και τους Γάλλους παρά τους Κινέζους. Αν βέβαια η Γερμανία τα έκανε πλακάκια με τους Γάλλους και τους Άγγλους θα μπορούσαν να της έρθουν στο κεφάλι οι Κινέζοι και οι Ρώσοι.

Προς το παρόν πάντως οι Γερμανοί δείχνουν να έχουν μάθει το μάθημα τους, και το σενάριο που κάνει την τρίχα τους να σηκώνεται είναι μία συμμαχία Γαλλίας-Ρωσίας, και γι’αυτό δεν δείχνουν να έχουν την διάθεση να τα σπάσουν με την Ρωσία, κάτι που σηκώνει την τρίχα των Γάλλων και των Βρετανών.

Is China using ‘divide and rule’ tactics to gain influence in Europe?

https://www.scmp.com/news/china/diplomacy-defence/article/2135244/china-using-divide-and-rule-tactics-gain-influence#comments

Το Αμερικανικό Δόγμα Rebalance to Asia

Πολύς κόσμος λανθασμένα θεωρεί ότι η ένταση στις σχέσεις Κίνας-ΗΠΑ είναι προϊόν της διακυβέρνησης Τραμπ, κάτι που σε καμία περίπτωση δεν ισχύει. Το Δόγμα Rebalanne to Asia έχει ξεκινήσει από την διακυβέρνηση Ομπάμα, και ο Ομπάμα ήταν το ίδιο επιθετικός με τον Τραμπ απέναντι στην Κίνα. Για το Δόγμα Rebalance to Asia μπορείτε να διαβάσετε στο παρακάτω link της Wikipedia

“East Asian foreign policy of the Barack Obama administration”

https://en.wikipedia.org/wiki/East_Asian_foreign_policy_of_the_Barack_Obama_administration

Σύμφωνα με το Δόγμα Rebalance to Asia οι ΗΠΑ θα πρέπει να απεμπλακούν μερικώς από τον Περσικό Κόλπο και να δώσουν έμφαση στην Νοτιανατολική Ασία (Νότια Κινεζική Θάλασσα). Αυτό εμμέσως σημαίνει ότι θα πρέπει να βγει από το στόχαστρο των ΗΠΑ η Ρωσία και να μπει η Κίνα, ή τουλάχιστον να δοθεί προτεραιότητα στην Κίνα.

Εικόνα Rebalancing to Asia

Με τις κόκκινες γραμμές στον παραπάνω χάρτη βλέπετε τον κόσμο μετά την ήττα των Γάλλων από τους Βρετανούς την περίοδο 1700-1800, σε μία μάχη που κράτησε περίπου 100 χρόνια, και ξεκίνησε με τον πόλεμο War of the Spanish Succession (1701-1714), και τελείωσε με την συντριβή των Γάλλων κατά την διάρκεια των Πολέμων της Γαλλικής Επανάστασης, όταν οι Γάλλοι κατόρθωσαν αρχικά να κατακτήσουν ολόκληρη την Ευρώπη (Βοναπάρτης), για να συντριβούν τελικά από τους Βρετανούς και τους Ρώσους, Αυστριακούς, και Πρώσους συμμάχους τους στο Βατερλό το 1815. Για την λίστα των Αγγλο-Γαλλικών πολέμων Βλέπε Wikipedia “Anglo-French War”

https://en.wikipedia.org/wiki/Anglo-French_War

Μετά την ήττα των Γάλλων οι Βρετανοί θα επικεντρωθούν στην κόντρα τους με την Ρωσία τον 19^ο Αιώνα, στο λεγόμενο Great Game, το οποίο βλέπετε με τις κόκκινες γραμμές στον παραπάνω χάρτη. Οι Ρώσοι προσπαθούν να εκμεταλλευτούν την αποδυναμωμένη Οθωμανική Αυτοκρατορία και να πάρουν τον έλεγχο της Ανατολικής Μεσογείου, αλλά και να κατέβουν στον Ινδικό Ωκεανό μέσω της Κασπίας Θάλασσας και της Κεντρικής Ασίας όπου έχουν το στρατιωτικό πλεονέκτημα αφού ναυτικά υστερούν πάρα πολύ σε σχέση με τους Βρετανούς και τους Γάλλους. Με τον Πόλεμο της Κριμαίας το 1853-1856 οι Βρετανοί, οι Γάλλοι και οι Οθωμανοί θα νικήσουν τους Ρώσους και θα τους περιορίσουν στην Μαύρη Θάλασσα, παρόλο που οι Ρώσοι θα συνεχίσουν να υποστηρίζουν εξεγέρσεις εναντίον των Βρετανών στην Ασία.

Χάρτης The Great Game (Αγγλία VS Ρωσία)

Το Βρετανικό Δόγμα του Great Game ήταν ουσιαστικά και το Δόγμα του ΝΑΤΟ την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου, το να σταματήσουν δηλαδή οι Δυτικοί τους Σοβιετικούς από το να φτάσουν στην Ανατολική Μεσόγειο, τον Ινδικό Ωκεανό και τον Περσικό Κόλπο μέσω του Ιράν, του Αφγανιστάν κλπ, αλλά και να δημιουργήσουν μία ασπίδα στην Ευρώπη, την οποία μοιράζονται πλέον οι Νατοϊκοί (Δυτική Ευρώπη) με τους  Σοβιετικούς (Ανατολική Ευρώπη).

Έχουν φυσικά μεσολαβήσει οι δύο Παγκόσμιοι Πόλεμοι του 1914-1918 και του 1939-1945, οι οποίοι ήταν αποτέλεσμα της ανόδου της Πρωσίας και της ένωσης της Γερμανίας υπό Πρωσική ηγεμονία το 1871. Την περίοδο 1871-1945 το δόγμα των Βρετανών, των Γάλλων και των Ρώσων ήταν να εμποδίσουν την Γερμανική Αυτοκρατορία από το να φτάσει στην Μέση Ανατολή μέσω της Αυτοκρατορίας της Αυστο-Ουγγαρίας και της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά και στην Μεσόγειο και την Αφρική μέσω της Ιταλίας, και να κυριαρχήσει ναυτικά επί των Βρετανών και των Ρώσων στην Βόρεια Θάλασσα και την Βαλτική Θάλασσα.

Χάρτης Α και ΒΠΠ

Αλλά αν εξαιρέσουμε την Πρωσική παρένθεση του 1871-1945 το Δόγμα του Ψυχρού Πολέμου (1945-1991) ήταν σχεδόν το ίδιο με το Δόγμα του Great Game (Αγγλία VS Ρωσία) της περιόδου 1800-1900. Απλά κατά την διάρκεια του Ψυχρού Πολέμου η χρεοκοπημένη από τους Παγκοσμίους Πολέμους Αγγλία είχε παραδώσει τα ηνία στις ΗΠΑ.  Ωστόσο και στο Great Game και στον Ψυχρό Πόλεμο οι Δυτικοί προσπαθούσαν να εμποδίσουν τους Ρώσους από το να φτάσουν στην Ανατολική Μεσόγειο, τον Περσικό Κόλπο και τον Ινδικό Ωκεανό, και από το να εξαπλωθούν στην Ευρώπη.

Χάρτης

Τώρα οι Κινέζοι προσπαθούν να πάρουν τον έλεγχο της Νότιας Κινεζικής Θάλασσας, η οποία ενώνει τον Ινδικό και τον Ατλαντικό Ωκεανό. Βλέπε “Οι Δρόμοι του Πετρελαίου”.

http://iakovosal.blogspot.com/2018/07/blog-post_13.html

Επειδή όμως οι Κινέζοι, όπως και οι Ρώσοι παλιότερα, υστερούν ναυτικά σε σχέση με τις ΗΠΑ, προσπαθούν να φτάσουν στον Περσικό Κόλπο και μέσω του Πακιστάν και του Ιράν, όπως έκαναν και οι Ρώσοι στο Great Game.

Επομένως η μάχη για τους Αμερικανούς μεταφέρεται στην Νότια Κινεζική Θάλασσα, και είναι πλέον διατεθειμένοι να μοιραστούν με τους Ρώσους την επιρροή στην Μέση Ανατολή, αφού και για τους Ρώσους η μεγαλύτερη απειλή τον 21^ο αιώνα θα είναι η Κίνα. Να θυμίσω ότι την περίοδο του Ψυχρού Πολέμου οι Κινέζοι έκαναν πυρηνικές δοκιμές κοντά με την Ρωσία, και οι Ρώσοι είχαν προτείνει στους Αμερικανούς να χτυπήσουν μαζί τις πυρηνικές εγκαταστάσεις της Κίνας, παρόλο που ήταν οι Ρώσοι που είχαν βοηθήσει τους Κινέζους να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα. Στην συνέχεια οι Κινέζοι βοήθησαν τους Βορειοκορέατες και τους Πακιστανούς να αποκτήσουν πυρηνικά όπλα, ενώ οι Ρώσοι τους Ινδούς. Και φυσικά οι Αμερικανοί βοήθησαν τους Ευρωπαίους.

Οι Αμερικανοί ωστόσο αρνήθηκαν την προσφορά της ΕΣΣΔ, την οποία θεωρούσαν βασικό τους αντίπαλο, και προτίμησαν να συμμαχήσουν με την Κίνα. Οι ΗΠΑ και η Κίνα επέτρεψαν στις εταιρείες των Νατοϊκών να εγκατασταθούν στην Κίνα, με αποτέλεσμα η Κίνα από μία φτωχή αγροτική οικονομία να μετατραπεί στο εργοστάσιο του κόσμου. Βλέπε “Η Εξέλιξη του Κινεζικού ΑΕΠ”.

http://iakovosal.blogspot.com/2018/01/blog-post_11.html

Για την κόντρα Ρωσίας-Κίνας (Soviet-Sino Split) βλέπε Ρωσία VS Κίνα

http://iakovosal.blogspot.com/2015/08/vs.html

Η συμμαχία των ΗΠΑ με την Κίνα ανάγκασε τους Ρώσους να σπάσουν την ΕΣΣΔ και να αναζητήσουν συμμάχους στην Ευρώπη. Βλέπε “Το Τρίγωνο ΗΠΑ-Κίνα-Ρωσία και η Πτώση της ΕΣΣΔ”.

http://iakovosal.blogspot.com/2017/04/blog-post_73.html

Βλέπε επίσης “Shadow World”

http://iakovosal.blogspot.com/2018/06/shadow-world.html

Τώρα οι Αμερικανοί κάνουν το ακριβώς αντίθετο, και επιβάλλουν δασμούς στα Κινεζικά προϊόντα, ώστε οι αμερικανικές εταιρείες να μην μπορούν να εγκατασταθούν στην Κίνα προκειμένου να εκμεταλλευτούν τα φτηνά εργατικά χέρια και στην συνέχεια να εξάγουν τα προϊόντα τους στις ΗΠΑ. Η Κίνα προσπαθεί να πάρει την σκυτάλη από τις ΗΠΑ, και οι ΗΠΑ λένε στην Κίνα ότι αυτό η Κίνα δεν θα το καταφέρει με αμερικανική τεχνολογία. Βλέπε “Η Παγίδα του Θουκυδίδη”.

http://iakovosal.blogspot.com/2017/10/blog-post.html

Αυτό δεν σημαίνει ότι θα γίνει άμεσα ένας μεγάλος πόλεμος. Τουλάχιστον δεν είμαι εγώ σε θέση να προβλέψω κάτι τέτοιο. Μην ξεχνάτε ότι χρειάστηκαν περίπου 50 χρόνια από την άνοδο της Πρωσίας (1871) μέχρι να ξεσπάσει ο Πρώτος Παγκόσμιος Πόλεμος (1914). Αλλά αν αργά η γρήγορα δεν ξεσπάσει τον 21^ο αιώνα ένας μεγάλος πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα θα είναι η πρώτη φορά στην ιστορία που θα συμβεί κάτι τέτοιο.

Οι Ρώσοι έχουν κάθε συμφέρον να παρακολουθούν τους Αμερικανούς και τους Κινέζους να τρώγονται, και αν ξεσπάσει ένας πόλεμος να δουν τι θα κάνουν ανάλογα με το πως θα εξελίσσεται αυτός ο πόλεμος. Μην ξεχνάτε ότι οι Ρώσοι ξεκίνησαν τον ΑΠΠ με τους Βρετανούς και τον τελείωσαν με τους Γερμανούς, ενώ ξεκίνησαν τον ΒΠΠ με τους Γερμανούς και τον τελείωσαν με τους Βρετανούς.

Οι Ιταλοί στον ΑΠΠ ήταν σύμμαχοι των Γερμανών αλλά τελικά στην έναρξη του έμειναν ουδέτεροι, και στην συνέχεια μπήκαν στο πλευρό των Άγγλων, ενώ στον ΒΠΠ οι Ιταλοί ήταν σύμμαχοι των Γερμανών και στην πορεία συμμάχησαν με τους Άγγλους. Όσο πιο καλά τα πηγαίνεις στον πόλεμο τόσο μεγαλύτερο κίνητρο έχουν οι σύμμαχοι των αντιπάλων σου να αλλάξουν στρατόπεδο και να συμμαχήσουν μαζί σου, και όσο χειρότερα τα πηγαίνεις στον πόλεμο τόσο μεγαλύτερο κίνητρο έχουν οι σύμμαχοι σου να αλλάξουν στρατόπεδο και να συμμαχήσουν με τους αντιπάλους σου.

Για τους Άγγλους δυστυχώς ο κόσμος έχει παραμείνει ίδιος με αυτόν του Ψυχρού Πολέμου και δεν μπορούν να παρακολουθήσουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, αφού δεν φοβούνται την Κίνα, αλλά εξακολουθούν να φοβούνται την Ρωσία, την Γερμανία και την Γαλλία. Παρόλα αυτά η επίσκεψη του Τραμπ στο Λονδίνο πήγε πολύ καλά και μόνο που δεν άρχισαν να τρίβονται μπροστά στις κάμερες ο Τραμπ και η Μέι. Συμφώνησαν οι Άγγλοι να μην υποστηρίξουν το Ιράν, και οι Αμερικανοί συμφώνησαν να κάνουν κάποιας μορφής ζώνη ελεύθερου εμπορίου με τους Άγγλους όταν οι Άγγλοι φύγουν από την ΕΕ, που σημαίνει ότι Αμερικανοί δέχτηκαν να προμηθεύουν τους Άγγλους και με κάποιες ποσότητες πετρελαίου και αερίου.

Επίσης, ο Τραμπ μίλησε πολύ σκληρά για τον Nord Stream 2, κάτι που ενδιαφέρει πάρα πολύ τους Άγγλους, τους Γάλλους και τους Πολωνούς. Οι Γερμανοί και οι Ρώσοι παραδοσιακά μοιράζουν την Πολωνία (πχ 1795, 1939) και οι Δυτικοί παραδοσιακά τους αναγκάζουν να την ξαναφτιάχνουν (Ναπολέων Βοναπάρτης, Ουίνστον Τσόρτσιλ)

Η Σχέση της Σίας Κοσιώνη με το ΚΚΕ

Λέω συνέχεια ότι στον ΣΚΑΙ έχει μαζευτεί το μισό ΚΚΕ, και φυσικά γελάνε οι σανοφάγοι, παρόλο που έχω δώσει πάρα πολλά παραδείγματα. Έχω επίσης αναφέρει ότι κατά πάσα πιθανότητα και η Σία Κοσιώνη είναι ΚΚΕ, ή προέρχεται από Κομμουνιστική οικογένεια, για να την έχει ο Αλαφούζος κεντρική παρουσιάστρια στο Aljazeera.

Τελικά η Κοσιώνη είναι κόρη ενός ιστορικού στελέχους και πρώην βουλευτή του ΚΚΕ, του οφθαλμίατρου Παναγιώτη Κοσιώνη, ο οποίος εξορίστηκε μάλιστα και στην Μακρόνησο. Και γι' αυτό θα λούζεστε την Σία Κοσιώνη μέχρι να παγώσει η κόλαση και μέχρι να σβήσει ο ήλιος. Βλέπε Βικπαίδεια “Παναγιώτης Κοσιώνης”.

2^η Παράγραφος

Γεννήθηκε στον Αλισσό Αχαΐας στις 21 Μαΐου 1934. Σπούδασε στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και ειδικεύτηκε στην οφθαλμολογία ασκώντας το επάγγελμα του οφθαλμιάτρου. Παντρεύτηκε και απέκτησε τρία παιδιά.

https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%B3%CE%B9%CF%8E%CF%84%CE%B7%CF%82_%CE%9A%CE%BF%CF%83%CE%B9%CF%8E%CE%BD%CE%B7%CF%82

Η Κοσιώνη έχει άλλωστε παντρευτεί τον Μπακογιάννη, ο οποίος συνεχίζει την παράδοση του παππού του, ο οποίος συνεργάστηκε με το ΚΚΕ για να κυβερνήσει μόλις κατέρρευσε η Σοβιετική Ένωση. Άλλωστε στις συνεντεύξεις του στο ΣΚΑΙ ο Κωνσταντίνος Μητσοτάκης είπε ότι το Παλάτι τον κατηγορούσε ότι ήταν κρυπτοκομμουνιστής. Άλλωστε και ο Κούλης έχει τώρα αριστερό χέρι στην επικοινωνία τον Τάκη Θεοδωρικάκο, ο οποίος ήταν επικεφαλής της ΚΝΕ.

Πριν παντρευτεί η Κοσιώνη τον Μπακογιάνννη ήταν παντρεμένη με τον Μιχάλη Λεάνη του Sport Fm. Σε σχέση με τον Λεάνη το ΚΚΕ είναι δεξιό κόμμα. Όπως έχω ξαναπεί ο Γιώργος Χελάκης του Sport fm κατέβηκε στις εκλογές με τον ΣΥΡΙΖΑ, ενώ ο άλλος συνέταιρος του Sport fm εκείνης της εποχής, ο Μπάμπης Χριστόγλου, έλεγε ανοιχτά στην εκμπομπή του στον Sport fm ότι είναι ΚΚΕ. Όσο για τους δημοσιογράφους που μαζεύανε ήταν λες και άκουγες ΕΡΤ όσον αφορά τα πολιτικά τους σχόλια. Και στήριζαν όλοι τον Σωκράτη Κόκκαλη ο οποίος ήταν όπως λέγεται πρώην άνθρωπος της ΣΤΑΖΙ (μυστικές υπηρεσίες Ανατολικής Γερμανίας). Η KGB είχε μετατρέψει την Ανατολική Γερμαννία (Πρωσία) σε μητρόπολη των ναρκωτικών, της τρομοκρατίας και των αναβολικών, με ότι συνεπάγεται αυτό για την ΣΤΑΖΙ. Σήμερα η ΣΤΑΖΙ ζει μέσα στο Κομμουνιστικό Κόμμα της Γερμαννίας το Die Linke.

Στο παρακάτω άρθρο του στο Ποντίκι, ο πρώην σύζυγος της Σίας Κοσιώνη Μιχάλης Λεάνης, εξηγεί γιατί πρέπει να ψηφίσουμε ΚΚΕ. Βλέπε Το Ποντίκι

“Μιχάλης Λεάνης: Γιατί με το ΚΚΕ”, Μάιος 2014

http://www.topontiki.gr/article/74214/mihalis-leanis-giati-me-kke

Στο μεταξύ έψαχνα να βρω κάπου ότι η Κοσιώνη είναι όντως κόρη του Παναγιώτη Κοσιώνη, και μιλάμε ότι δεν αναφέρεται πουθενά. Πουθενά δεν αναφέρονται τα ονόματα των τριών παιδιών του Παναγιώτη Κοσιώνη, και πουθενά δεν ανναφέρεται το όνομα του πατέρα της Σίας Κοσιώνη. Τόσο ελεγχόμενα είναι τα Ελληνικά ΜΜΕ. Μην τυχόν και ξυπνήσει ο σανοφάγος. 

Χρειάστηκε να βρω μία συνέντευξη της Κοσιώνη  η οποία αναφέρει ότι η Κοσιώνη ήταν κόρη οφθαλμίατρου με τρία παιδιά, όσα είχε και ο οφθαλμίατρος Παναγιώτης Κοσιώνης, προκειμένου να επιβεβαιώσω αυτό που είχα καταλάβει από την αρχή.

Για την συνέντευξη της Σίας Κοσιώνη βλέπε Newpost

“Ο ΣΚΑΪ είναι η σταθερή μου σχέση”

12^η Παράγραφος

Μεγάλωσε στα Μελίσσια, σε μια κανονική οικογένεια της μεσαίας τάξης,  με πατέρα οφθαλμίατρο και μητέρα νοικοκυρά που είχε αναλάβει να μεγαλώσει τρία παιδία αυτήν και τα αδέλφια της. Ο αδελφός της είναι προγραμματιστής ηλεκτρονικών υπολογιστών και η αδελφή της  οπτικός. Δεν ήθελε τίποτα άλλο εκτός από το να γίνει Δημοσιογράφος και πάλεψε σκληρά για αυτό σε μια οικογένεια που γενικά έβγαζε γιατρούς. Στην αρχή έλεγαν είναι τρελή θα της περάσει, τώρα όπως συμβαίνει πάντα, την  καμαρώνουν!

http://newpost.gr/synenteyksh/588546/o-ska-einai-h-statherh-moy-sxesh

Τώρα αναμένω ο ΣΚΑΙ να στηρίξει κάπως πιο φανερά το ΚΚΕ, τουλάχιστον μετά το καλοκαίρι. Ή έστω κάπως πιο υποχθόνια όπως έκανε με τον ΣΥΡΙΖΑ όταν είχε εξαπολύσει τον πόλεμο εναντίον του Σαμαρά. Ο ΣΚΑΙ κατηγορεί τον ΣΥΡΙΖΑ ως νεονεονεονεονεονεοφιλελεύθερο.

Αναλόγως βέβαια και με το πως θα πάνε τα πράγματα με τους Ευρωπαίους. Αν πάνε καλά το πολιτικό μας σύστημα θα στηρίξει τον Κούλη. Βέβαια ακόμη και αν αποφασίσουν να ανεβάσουν το ΚΚΕ μετά το καλοκαίρι μπορούν να το φέρουν και δεύτερο κόμμα, ως απειλή. Στήριξη δεν σημαίνει απαραίτητα να το κάνουν πρώτο κόμμα, ειδικά όσο είμαστε στην ΕΕ. 

Πριν δυο τρεις μέρες έγραψε στο Facebook ο Φαήλος, ο δεξιός από το ΠΑΣΟΚ, πόσο του άρεσε το 1980 να ακούει τραγούδια για τον Λόρκα, τον ήρωα Ισπανό Κομμουνιστή, ενώ ονειρευόταν μία καινούργια πατρίδα. Δεν του άρεσε η δεξιά Ελλάδα προ του 1981 δηλαδή και ονειρευόταν μία νέα Ελλάδα.

Μετά το Κυπριακό η Ελλάδα βγήκε από το ΝΑΤΟ μέχρι το 1980, και επέστρεψε το 1980 στην συμμαχία μόνο με το σώμα της όμως, χωρίς το μυαλό, ώστε να μην σπρώχνει το ΝΑΤΟ την Τουρκία εναντίον της Ελλάδας. Αλλά στον τομέα των μυστικών υπηρεσιών ήμασταν κολλητοί με την KGB, το PKK, τον Άσαντ, τον Καντάφι, τον Αραφάτ, κλπ, και το ΝΑΤΟ έδειχνε κατανόηση, αφού απλά τους αφήναμε να κινούνται ελεύθερα στην Ελλάδα και να πουλάνε τα ναρκωτικά τους, χωρίς ωστόσο να κάνουμε τρομοκρατικές επιθέσεις εναντίον τους. Κάποιους Τούρκους και Άγγλους έφαγε κυρίως η 17Ν.

Εκείνη την εποχή η Κίνα δεν υπήρχε ως οικονομική δύναμη. Τώρα η Κίνα χρησιμοποιεί την Ελλάδα ως ορμητήριο για να φτάνει στον βασικό της σύμμαχο στα Βαλκάνια, την Σερβία, αλλά και στην Ανατολική Ευρώπη, καθώς και στις Ευρωπαϊκές αγορές.

Ωστόσο αρχίζει να εκδηλώνεται ένας πόλεμος ανάμεσα στις ΗΠΑ και την Κίνα, και η Ελλάδα θα δεχτεί πίεση. Το πολιτικό μας σύστημα σίγουρα ταυτίζεται πολιτισμικά με την Κίνα, αλλά σίγουρα δεν θέλει να δει το ΝΑΤΟ να σπρώχνει την Τουρκία προς τα Δυτικά, ή τους Βόρειους γείτονες μας προς τον Νότο (Αλβανία, Σκόπια, Σερβία, Βουλγαρία).

Μία λύση είναι αυτό που κάνει ο Τσίπρας, να κλείνει όλους τους λογαριασμούς της Ελλάδας με τους γείτονες μας εις βάρος της Ελλάδας (Αλβανία, Βουλγαρία, Σκόπια, Τουρκία), ώστε και αν ακόμη η Ελλάδα γίνει κομμουνιστική χώρα να μην σπρώξουν κάποια χώρα εναντίον μας οι νατοϊκοί.

Επίσης αν η Ελλάδα γίνει Κομμουνιστική χώρα αλλά έχει αμερικανικές βάσεις από την μία, και εμπορικές σχέσεις με την Κίνα από την άλλη, ίσως να είναι ευχαριστημένοι όλοι.

Πολύ σημαντικό είναι όμως το πως θα πάνε τα πράγματα στο Γαλλία VS Γερμανία, στο Κίνα VS ΗΠΑ, στο Ρωσία VS ΗΠΑ. Αλλά νομίζω ότι η λογική λέει ότι θα ανέβει το ΚΚΕ σε κάποιον μικρό ή μεγάλο βαθμό, ώστε να είναι ευχαριστημένοι οι Κινέζοι, την στιγμή που αναβαθμίζονται και οι σχέσεις ΗΠΑ-Ελλάδας.

Το σίγουρο είναι ότι αν η Ελλάδα βγει από την ΕΕ θα γίνει Κομμουνιστική χώρα, αφού οι δεξιοί της Ελλάδας σήμερα καμία σχέση δεν έχουν με τους δεξιούς αντικομμουνιστές της προ 74 εποχής. Σήμερα οι δεξιοί είναι από το ΠΑΣΟΚ (Φαήλος), από την Μουσουλμανική Αδελφότητα (Τζήμερος), από το Ιράν (Χρυσή Αυγή), από την Κίνα (Άδωνις). Όλοι αυτοί καμία σχέση δεν έχουν με την προ του 1981 Δεξιά.

Οι Δρόμοι του Πετρελαίου

Η μεγαλύτερη ποσότητα πετρελαίου περνάει από τον Περσικό Κόλπο και τα Στενά του Χορμούζ (18.5 εκ βαρέλια πετρελαίου ημερησίως), η 2η μεγαλύτερη από την Νότια Κινεζική Θάλασσα και τα Στενά της Μάλακα (16 εκ βαρέλια ημερησίως), η 3η κάτω από την Νότια Αφρική (5.8 εκ βαρέλια ημερησίως), η 4η από την Διώρυγα του Σουέζ (5.5 εκ βαρέλια ημερησίως), η 5η από τα Στενά Bab el Mandeb στον Κόλπο του Aden (4.8 εκ βαρέλια ημερησίως), η 6η μεγαλύτερη από τα Στενά της Δανίας (3.2 εκ βαρέλια ημερησίως), η 7η από τα Στενά του Βοσπόρου (2.4 εκ βαρέλια), και η 8η από την Διώρυγα του Παναμά (900 χιλ βαρέλια ημερησίως).

Εικόνα Oil Routes

https://geopoliticalfutures.com/wp-content/uploads/2018/07/WG_strait-of-hormuz.png?utm_source=GPF+-+from+George+Friedman&utm_campaign=3a349b98ae-180518_Weekly_Graphic_GPF_Free_99_Sub&utm_medium=email&utm_term=0_ad288f5e57-3a349b98ae-241602949&mc_cid=3a349b98ae&mc_eid=dcc3fc5667

Οι παραπάνω ποσότητες ανέρχονται σε περίπου 55 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου. Μιλάμε βέβαια για βαρέλια πετρελαίου που ταξιδεύουν, που σημαίνει ότι δεν είναι η συνολική ποσότητα πετρελαίου που καταναλώνεται ημερησίως. Γιατί για παράδειγμα οι ΗΠΑ το πετρέλαιο που παράγουν το καταναλώνουν, ενώ οι Μουσουλμάνοι και οι Ρώσοι το εξάγουν. Οι ΗΠΑ, η Ρωσία και η Σαουδική Αραβία παράγουν περίπου 35 εκατομμύρια βαρέλια πετρελαίου ημερησίως, από τα 90 εκατομμύρια που καταναλώνονται ημερησίως.

Oil Production by Country

Total Oil Production by Year

Το Τρίγωνο Ελλάδα, ΕΕ, Κίνα

Πολύ ενδιαφέρον άρθρο των New York Times για τις κόντρες στο τρίγωνο Ελλάδας-ΕΕ-Κίνας. Βλέπε “Chastised by E.U., a Resentful Greece Embraces China’s Cash and Interests”, Αύγουστος 2017.

Το άρθρο γράφει ότι η Κίνα θεωρεί την Ελλάδα πύλη εισόδου στην Ευρώπη, και ότι η Κίνα κάνει στην Ελλάδα μεγάλες επενδύσεις, και η Ελλάδα ως αντάλλαγμα μπλοκάρει τις καταδικαστικές αποφάσεις της ΕΕ εναντίον της Κίνας για τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και για τις κινήσεις της στην Νότια Κινεζική Θάλασσα, όπως και τις επικλήσεις κάποιων Ευρωπαϊκών χωρών για σκληρότερο monitoring των Κινεζικών επενδύσεων στην Ευρώπη (παρ 3).

Οι Αμερικανοί και οι Ευρωπαίοι πάντα φοβόνται την επιρροή της Ρωσίας στην Ελλάδα, αλλά είναι η Κίνα που έχει αποκτήσει τεράστια επιρροή στην χώρα (παρ 4 και 5).

Η Κίνα θεωρεί την Ελλάδα τον πιο αξιόπιστο σύμμαχο της στην ΕΕ. (παρ 7).

Ο επικεφαλής εξωτερικών υποθέσεων και άμυνας της Ελληνικής Βουλής κύριος Κώστας Δουζίνας ισχυρίζεται ότι η Κίνα φέρεται στην Ελλάδα ως φίλη χώρα ενώ οι Ευρωπαίοι ως μεσαιωνικές βδέλλες. (παρ 8).

Όταν το 2015 οι Έλληνες εκλέξανε τον ΣΥΡΙΖΑ η Κίνα ήταν η χώρα που ανησύχησε περισσότερο, φοβούμενη ότι θα καταστεί άχρηστη η επένδυση της στον Πειραιά. Ο Κινέζος Πρέσβης στην Ελλάδα ήταν ο πρώτος που συνάντησε τον Αλέξη Τσίπρα και τον πίεσε να τηρήσει τις δεσμεύσεις της προηγούμενης κυβέρνησης για τον Πειραιά (η οποία να πω φέρνει την Ελλάδα απέναντι από την Τουρκία στο θέμα των Χερσαίων και των Θαλάσσιων Δρόμων του Μεταξιού). Παρ 20, 21, 22.

Να θυμίσω ότι όταν ο Καραμανλής και ο Σαμαράς έκαναν την αποκρατικοποίηση του Πειραιά ο ΣΥΡΙΖΑ μαζί με το ΠΑΣΟΚ του Γιωργάκη έκαναν επεισόδια στο Λιμάνι.

Όσο ο ΣΥΡΙΖΑ άφηνε ανοιχτό το θέμα του Πειραιά τα Κινεζικά κρατικά ΜΜΕ έγραφαν άρθρα που αμφισβητούσαν την φιλία της Ελλάδας προς την Κίνα, και οι Κινέζοι ασκούσαν μεγάλες πιέσεις τον νέο Έλληνα πρωθυπουργό. Αμέσως η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε ότι θα αναβαθμίσει τις σχέσεις Ελλάδας-Κίνας και συμφώνησε για το Λιμάνι (φαντάζομαι με το αζημίωτο), και λίγο αργότερα Κινεζικές φρεγάτες έφτασαν στον Πειραιά (παρ 23, 24).

Ο Κινέζος δισεκατομμυριούχος Guo Guangchang, στον οποίο ανήκει το Fosun International Holdings, συμμετέχει με τους Καταριανούς και τον Λάτση (Lamda Development) στην επένδυση στο Ελληνικό, στο οποίο οι Κινέζοι και οι Άραβες φιλοδοξούν να φέρουν 1.5 Κινέζους τουρίστες τα επόμενα 5 χρόνια.

Μετά τον ΒΠΠ οι ΗΠΑ έδωσαν πολλά χρήματα στην Ελλάδα, αλλά δεν ήταν πάντα δημοφιλείς αφού την εποχή του Ψυχρού Πολέμου με τους Σοβιετικούς οι ΗΠΑ στήριξαν την δικτατορία του 1967. Παρ 41.

Έχω αναφέρει ξανά τα δάνεια που δίνουν οι κρατικές Κινεζικές τράπεζες σε Ελληνικές εφοπλιστικές εταιρείες για να μεταφέρουν Κινεζικά προϊόντα στον Πειραιά. Βλέπε Wall Street Journal “China Attracts Greek Ship Owners”, Σεπτέμβριος 2013.

Επίσης, οι Ευρωπαίοι και οι Ιταλοί κατηγορούν την Κίνα και την Ελλάδα ότι βάζουν στην Ελλάδα και την ΕΕ λαθραία Κινεζικά προϊόντα χωρίς να πληρώνουν τον σχετικό ΦΠΑ και τα στέλνουν Ευρώπη.

Βλέπε Reuters “EU suspects tax fraud at China's new gateway to Europe”

Άρθρα

«Η Ελλάδα είναι η πύλη της Κίνας στην Ευρώπη»

https://www.greece-china2017.gr/el/node/103

Greece blocks EU's criticism at UN of China's human rights record

https://www.theguardian.com/world/2017/jun/18/greece-eu-criticism-un-china-human-rights-record

“EU suspects tax fraud at China's new gateway to Europe”

https://uk.reuters.com/article/uk-china-beltandroad-piraeus-exclusive/eu-suspects-tax-fraud-at-chinas-new-gateway-to-europe-idUKKBN1HR2LL

Wall Street Journal “China Attracts Greek Ship Owners”, Σεπτέμβριος 2013

https://www.wsj.com/articles/china-attracts-greek-ship-owners-1380545559

Για το άρθρο της New York Times βλέπε

“Chastised by E.U., a Resentful Greece Embraces China’s Cash and Interests”, Αύγουστος 2017

After years of struggling under austerity imposed by European partners and a chilly shoulder from the United States, Greece has embraced the advances of China, its most ardent and geopolitically ambitious suitor.

While Europe was busy squeezing Greece, the Chinese swooped in with bucket-loads of investments that have begun to pay off, not only economically but also by apparently giving China a political foothold in Greece, and by extension, in Europe.

Last summer, Greece helped stop the European Union from issuing a unified statement against Chinese aggression in the South China Sea. This June, Athens prevented the bloc from condemning China’s human rights record. Days later it opposed tougher screening of Chinese investments in Europe.

Greece’s diplomatic stance hardly went unnoticed by its European partners or by the United States, all of which had previously worried that the country’s economic vulnerability might make it a ripe target for Russia, always eager to divide the bloc.

Instead, it is the Chinese who have become an increasingly powerful foreign player in Greece after years of assiduous courtship and checkbook diplomacy.

Among those initiatives, China plans to make the Greek port of Piraeus the “dragon head” of its vast “One Belt, One Road” project, a new Silk Road into Europe.

When Germany treated Greece as the eurozone’s delinquent, China designated a recovery-hungry Greece its “most reliable friend” in Europe.

“While the Europeans are acting towards Greece like medieval leeches, the Chinese keep bringing money,” said Costas Douzinas, the head of the Greek Parliament’s foreign affairs and defense committee and a member of the governing Syriza party.

China has already used its economic muscle to stamp a major geopolitical footprint in Africa and South America as it scours the globe for natural resources to fuel its economy. If China was initially welcomed as a deep-pocketed investor — and an alternative to America — it has faced growing criticism that it is less an economic partner than a 21st-century incarnation of a colonialist power.

If not looking for natural resources in Europe, China has for years invested heavily across the bloc, its largest trading partner. Yet now concerns are rising that Beijing is using its economic clout for political leverage.

Mr. Douzinas said China had never explicitly asked Greece for support on the human rights vote or on other sensitive issues, though he and other Greek officials acknowledge that explicit requests are not necessary.

“If you’re down and someone slaps you and someone else gives you an alm,” Mr. Douzinas said, “when you can do something in return, who will you help, the one who helped you or the one who slapped you?”

The Trump administration, recognizing it has a geopolitical and economic challenger, recently intervened to help lift an American deal over a Chinese competitor — and the Greeks seemed happy to play one power off the other.

E.U. officials are concerned that China is buying silence on human rights issues and undermining the bloc’s ability to speak with one voice. Analysts say China targets smaller countries in need of cash, among them Spain, Portugal and others that suffered in the financial crisis. Hungary, where China is pledging to spend billions on a railway, also blocked the E.U. statement on the South China Sea.

Many analysts have noted that Greece’s human rights veto came as Prime Minister Alexis Tsipras returned from a summit meeting in Beijing in May, where he signed billions of euros’ worth of new investment memorandums with Chinese companies.

Greek officials insisted that, despite all the Chinese investments, the country identified with, and was loyal to, the E.U. and did not do China’s bidding. Some European officials are not so sure.

“The Greek government needs to choose where its alliances lie and realize the E.U. is not only a market, but first and foremost a community of values,” said Marietje Schaake, a prominent member of the European Parliament from the Netherlands.

Over the summer, Chancellor Angela Merkel of Germany tightened rules to limit takeovers of German strategic assets, a move aimed at Chinese state-backed firms. As Ms. Merkel put it to a German newspaper after Greece’s vote blocking the condemnation of Chinese human rights violations, Europe “has to speak with China in one voice.”

She added that China’s economic might allowed it to pressure weaker European nations. “Seen from Beijing,” she added, “Europe is an Asian peninsula.”

In January 2015, Greek voters shook Europe by electing the radical leftist Syriza party and its leader, Mr. Tsipras. He had campaigned to end the austerity measures of the E.U. and halt privatizations like the port of Piraeus. Boisterous protesters spilled into Athens, waving Syriza flags and denouncing the European power centers, Brussels and Berlin.

But it was Beijing that became quietly nervous. China’s years of laborious and expensive spadework in Greece suddenly seemed imperiled, especially its investments in Piraeus.

Immediately after Mr. Tsipras took office, the Chinese ambassador, Zou Xiaoli, became the first foreign official to pay him a visit. Mr. Zou pressed Mr. Tsipras to honor the previous Greek government’s commitments to privatize Piraeus, according to several people with knowledge of the meeting.

Back in Beijing, Chinese officials expressed displeasure, and the state-run news media ran articles questioning Greece’s friendship with China. Less than a week later, the Chinese premier, Li Keqiang, telephoned Mr. Tsipras to make sure there were no more misunderstandings.

In response, Mr. Tsipras and his deputies announced an “upgrading of relations between Greece and China.” Within weeks, three Chinese frigates arrived in Piraeus port. At a ceremony, Mr. Tsipras affirmed Greece’s intent to “serve as China’s gateway into Europe.”

Even as Berlin and Brussels grow wary of Chinese investment, Greece may not care, after suffering under German-enforced austerity attached to the international bailouts that have kept the country afloat since the 2010 debt crisis.

In 2010, as creditors demanded the gutting of pensions and sharp tax increases, the Chinese offered to buy toxic Greek government bonds. In 2013, as Greece became increasingly subject to creditor budget restrictions, the Chinese spent freely on Greek assets.

In turn, Greece has sometimes been a voice in the room at the E.U. for China on sensitive issues — although government officials insist Greece remains loyal to the bloc and to NATO, and is only seeking to strike a balance in a shifting world.

As for scuttling the E.U. statement on China’s human rights violations — the first time in a decade the bloc was silenced — government officials said Greece viewed the E.U. approach as “unproductive.” After the vote, China’s Foreign Ministry applauded “the relevant E.U. country for sticking to the right position.”

Along more than 20 miles of coastline outside Athens, a forest of cranes at the Piraeus port load and unload thousands of containers from China and around the world. An ultramodern floating dock is scheduled for arrival in November from China. A planned new Chinese-financed passenger hub is also in the works.

China has transformed Piraeus into the Mediterranean’s busiest port, investing nearly half a billion euros through the state-backed shipping conglomerate Cosco. It hopes to make Piraeus the entry point to Europe under its One Belt, One Road project.

Chinese goods would travel along a new network of railways and roads radiating up through Central European nations, with the prized destination being Germany, where China invested $12 billion last year alone.

In the middle of the port, Chinese, Greek and E.U. flags flutter in front of the headquarters of Cosco, which now controls the entire waterfront through its 67 percent stake in the port.

“It’s a kind of neocolonialism without the gunboats,” said Mr. Douzinas with a chuckle.

Greek officials note that, unlike democratic nations that change politicians every few years, the Chinese have a long and steady strategic view.

“They know what they want,” said Stergios Pitsiorlas, the Greek deputy economics minister and one of the government’s point men dealing with China.

Cosco has brought around 1,000 jobs to the area, but it has outfitted cargo docks with cranes made in China, not in Greece, and expanded the docks with building materials from China. And as Greece struggles through record joblessness, the company has used subcontractors to hire around 1,500 workers mostly on short-term contracts at wages far below what unionized Greek dockworkers are paid.

“There are more workers, but they earn less income,” said Giorgos Gogos, the general secretary of the Piraeus dockworkers union.

Yet Greece needs any jobs, and leaders are counting on more Chinese investment. Fosun International Holdings, a Chinese conglomerate run by Guo Guangchang, often referred to as China’s Warren Buffett, is spending billions of euros with a consortium with Greek and Arab investors to convert an abandoned former airport on the seaside outside Athens into a posh playground three times the size of Monaco for moneyed tourists. The project, Hellenikon, is part of a bigger plan to bring over 1.5 million Chinese tourists to Greece during the next five years.

Mr. Tsipras has swept aside regulatory hurdles, clearing two large refugee camps installed in the former airport, and quashing attempts by members of his own party to delay construction because of concerns the project might pave over ancient archaeological sites.

“That also has been unstuck,” said Dimitri B. Papadimitriou, the Greek economy minister.

China vs. America

After World War II, the benefactor showering millions on Greece was the United States, courtesy of the Marshall Plan. America’s role in Greece wasn’t always popular — especially its support for the country’s military dictatorship during the Cold War — but the United States was regarded as the gold standard for economic opportunity. Not so much anymore.

When former President Obama visited Greece last November on his final foreign trip, some Syriza officials, bitter that his administration had not intervened more forcefully during the financial crisis, mocked his speech as a funeral oration for his own legacy, worthy of Pericles.

Privately, Mr. Obama’s advisers said the trip also served to demonstrate, somewhat belatedly, American engagement in Greece in the face of Russian meddling in the region.

But it was China that was most deeply entrenched. Eliot Engel, the ranking member of the House Foreign Affairs Committee, described a “free-for-all for rogue countries” in Greece.

“We see it with Russia and we see it with China,” he said as he attended a July 4 party at the United States ambassador’s residence in Athens, part of a congressional delegation that had come to drum up business for American companies. “That’s why it’s so important for America to be engaged in the world.”

Mr. Tsipras is trying to play both sides. Having traveled twice in a year to Beijing to meet the Chinese president and attend One Belt, One Road forums to draw investment, he has recently welcomed American businessmen and promoted Greece’s recovery to American lawmakers.

In May, when Fosun and two other Chinese companies bid to take over a major Greek insurer, the United States commerce secretary, Wilbur L. Ross, intervened to help push the deal into the hands of Calamos Investments, a Greek-American consortium whose chief executive is a backer of President Trump. The Exin Group, a Dutch partnership with Calamos, eventually won the bid.

“He sent us a letter asking us to look at Calamos,” said Mr. Papadimitriou, the economy minister. Any deal, Mr. Ross implied in the letter, “could be the beginning of more investments in Greece,” Mr. Papadimitriou recalled.

Some Greek government officials cited Fosun’s defeat as evidence that Athens wasn’t under China’s sway.

“We are sensitive to being viewed as someone else’s colony,” said Panagiotis Kouroumblis, Greece’s maritime minister. “Nothing can move forward without the agreement of the Greek state.”

https://www.nytimes.com/2017/08/26/world/europe/greece-china-piraeus-alexis-tsipras.html